ทวี

ดูเพิ่ม: ทวิ, ทวี่, ทั่ว, ทั๊ว, ทิว, ทีวี, และ ทฺวิ

ภาษาไทย

ยืมมาจากภาษาสันสกฤต द्वि (ทฺวิ, “สอง”) หรือภาษาบาลี ทฺวิ (“สอง”); ร่วมรากกับ ทวิ

การแบ่งพยางค์		ทะ-วี
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	tá-wii
	ราชบัณฑิตยสภา	tha-wi
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/tʰa˦˥.wiː˧/^{(สัมผัส)}

ทวี (คำอาการนาม การทวี)

ทวี

ชื่อนี้เป็นหนึ่งในชื่อคนไทยที่ใช้ซ้ำกันมากที่สุด^[1]