ซิ้ม

ดูเพิ่ม: ซม, ซม., ซั่ม, ซึม, ซุม, ซุ่ม, ซุ้ม, และ ซฺีม

ภาษาไทย

ยืมมาจากภาษาแต้จิ๋ว 嬸／婶 (sim2, “อาสะใภ้”)^[1]; ร่วมเชื้อสายกับภาษาเขมร សាំ (สาํ)

การแบ่งพยางค์		ซิ้ม
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	sím
	ราชบัณฑิตยสภา	sim
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/sim˦˥/^{(สัมผัส)}

ซิ้ม

ปกติใช้โดยชาวไทยเชื้อสายจีน

↑ Joanna Rose McFarland (2021), chapter Chapter 3: Language Contact and Lexical Changes in Khmer and Teochew in Cambodia and Beyond, in Chia, Caroline; Hoogervorst, Tom, editors, Sinophone Southeast Asia: Sinitic Voices across the Southern Seas (Chinese Overseas: History, Literature, and Society; 20 [Open Access])‎^[1], Brill, →ISBN, page 102