ภาษาไทย

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

ฉ้อ +‎ โกง

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์ช่อ-โกง
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงchɔ̂ɔ-goong
ราชบัณฑิตยสภาcho-kong
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/t͡ɕʰɔː˥˩.koːŋ˧/(สัมผัส)

คำกริยา

แก้ไข

ฉ้อโกง (คำอาการนาม การฉ้อโกง)

  1. (กฎหมาย) เป็นฐานความผิดอาญา ที่ผู้กระทำ กระทำโดยทุจริต หลอกลวงผู้อื่นด้วยการแสดงข้อความอันเป็นเท็จ หรือปกปิดข้อความจริงซึ่งควรบอกให้แจ้ง โดยการหลอกลวงดังว่านั้นได้ไปซึ่งทรัพย์สินจากผู้ถูกหลอกลวงหรือบุคคลที่สาม หรือทำให้ผู้ถูกหลอกลวง หรือบุคคลที่สามทำ ถอนหรือทำลายเอกสารสิทธิ