จาบัลย์

ภาษาไทย

ยืมมาจากภาษาสันสกฤต चापल्य (จาปลฺย, “ความหวั่นไหว”)

การแบ่งพยางค์		จา-บัน
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	jaa-ban
	ราชบัณฑิตยสภา	cha-ban
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/t͡ɕaː˧.ban˧/^{(สัมผัส)}

จาบัลย์

(ร้อยกรอง) หวั่นไหว, กระสับกระส่าย
ดาลดับรงับจิตรจาบัลย์ เทียรทิพยสุคันธ ธรศมาโสรจโทรมสกนธ์
(ดุษฎีสังเวย)
(ร้อยกรอง) กำสรด, ร้องไห้คร่ำครวญ, สะอึกสะอื้น