ฆรณี
ภาษาไทย แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
การออกเสียง แก้ไข
การแบ่งพยางค์ | คอ-ระ-นี | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | kɔɔ-rá-nii |
ราชบัณฑิตยสภา | kho-ra-ni | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰɔː˧.ra˦˥.niː˧/(สัมผัส) |
คำนาม แก้ไข
ฆรณี
ภาษาบาลี แก้ไข
รูปแบบอื่น แก้ไข
เขียนด้วยอักษรอื่น
คำนาม แก้ไข
ฆรณี ญ.
- แม่เรือน
- เมีย
การผันรูป แก้ไข
ตารางการผันรูปของ "ฆรณี" (เพศหญิง)
การก \ พจน์ | เอกพจน์ | พหูพจน์ |
---|---|---|
กรรตุการก (ปฐมา) | ฆรณี | ฆรณิโย หรือ ฆรณี |
กรรมการก (ทุติยา) | ฆรณิํ หรือ ฆรณิยํ | ฆรณิโย หรือ ฆรณี |
กรณการก (ตติยา) | ฆรณิยา | ฆรณีหิ หรือ ฆรณีภิ |
สัมปทานการก (จตุตถี) | ฆรณิยา | ฆรณีนํ |
อปาทานการก (ปัญจมี) | ฆรณิยา | ฆรณีหิ หรือ ฆรณีภิ |
สัมพันธการก (ฉัฏฐี) | ฆรณิยา | ฆรณีนํ |
อธิกรณการก (สัตตมี) | ฆรณิยา หรือ ฆรณิยํ | ฆรณีสุ |
สัมโพธนการก (อาลปนะ) | ฆรณิ | ฆรณิโย หรือ ฆรณี |