ภาษาไทย

แก้ไข
ค็อกเทล (รากศัพท์ 1, คำนาม 1)
ค็อกเทล (รากศัพท์ 2)

การออกเสียง

แก้ไข

รากศัพท์ 1

แก้ไข

ยืมมาจากอังกฤษ cocktail

คำนาม

แก้ไข

ค็อกเทล

  1. เครื่องดื่มชนิดหนึ่ง ใช้เหล้าชนิดต่าง ๆ ผสมกัน ใส่น้ำแข็ง แล้วเขย่า และอาจใส่น้ำผลไม้หรือชิ้นผลไม้ เพื่อเพิ่มสีหรือรสให้แปลก ๆ ออกไป นิยมดื่มก่อนอาหาร
  2. อาหารเรียกน้ำย่อยที่กินก่อนอาหารจานหลัก

รากศัพท์ 2

แก้ไข

ตัดมาจากข้อผิดพลาด Lua: Parameter "notext" is not used by this template.

คำนาม

แก้ไข

ค็อกเทล

  1. เรียกงานเลี้ยงแบบหนึ่งที่ไม่นั่งโต๊ะกินอาหาร เสิร์ฟเฉพาะเครื่องดื่มและอาหารว่าง ว่า งานเลี้ยงค็อกเทล