ดูเพิ่ม: ขี้มิ่น

ภาษาไทย

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

ร่วมเชื้อสายกับภาษาจ้วง gangj minx (ก้างมิ้น), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง kangq minx (ข่างมิ้น)

 
(1) ต้นขมิ้น
 
(2) ขมิ้น
 
(3) นกขมิ้น

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์ขะ–มิ่น
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงkà–mîn
ราชบัณฑิตยสภาkha–min
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kʰa˨˩.min˥˩/(สัมผัส)

คำนาม

แก้ไข

ขมิ้น

  1. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Curcuma longa ในวงศ์ Zingiberaceae เหง้าสีเหลือง ใช้ปรุงอาหาร ทำยา ทำผงทาตัว และใช้ย้อมผ้า
  2. เหง้าที่ได้จากต้นขมิ้น (1)
  3. ชื่อนกชนิดหนึ่งในวงศ์ Oriolidae ตัวเท่านกเอี้ยง มีหลายสี เช่น เหลือง แดง ฟ้า ขาว กินผลไม้และแมลง ทำรังเป็นรูปถ้วยอยู่ตรงง่ามไม้สูง ๆ ในประเทศไทยมีหลายชนิด

คำพ้องความ

แก้ไข

คำเกี่ยวข้อง

แก้ไข

คำวิสามานยนาม

แก้ไข

ขมิ้น

  1. ชื่อตำบลหนึ่งในอำเภอเมืองกาฬสินธุ์ จังหวัดกาฬสินธุ์

ดูเพิ่ม

แก้ไข