กุ๊ย
ภาษาไทย แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
ยืมมาจากภาษาฮกเกี้ยน 鬼 (kúi, “ผี; เลว”)[1]
การออกเสียง แก้ไข
การแบ่งพยางค์ | กุ๊ย | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gúi |
ราชบัณฑิตยสภา | kui | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kuj˦˥/(สัมผัส) |
คำนาม แก้ไข
กุ๊ย
ยืมมาจากภาษาฮกเกี้ยน 鬼 (kúi, “ผี; เลว”)[1]
การแบ่งพยางค์ | กุ๊ย | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gúi |
ราชบัณฑิตยสภา | kui | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kuj˦˥/(สัมผัส) |
กุ๊ย