กันเมียง

ภาษาไทย

ยืมมาจากเขมร ក្មេង (กฺเมง)

การแบ่งพยางค์		กัน-เมียง
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	gan-miiang
	ราชบัณฑิตยสภา	kan-miang
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/kan˧.mia̯ŋ˧/^{(สัมผัส)}

กันเมียง

(ร้อยกรอง) เด็ก
แลเด็กหญิงถ่าวชาววยงก็ดี อันกันมยงทักแท่ให้แต่งแง่ดูงาม
(ม. คำหลวง ทศพร)