กลืนเลือด

ภาษาไทย

รากศัพท์

กลืน + เลือด

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		กฺลืน-เลือด
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	glʉʉn-lʉ̂ʉat
	ราชบัณฑิตยสภา	kluen-lueat
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/klɯːn˧.lɯa̯t̚˥˩/(สัมผัส)

คำกริยา

กลืนเลือด

1. (ภาษาปาก) กล้ำกลืนความเจ็บแค้นอย่างแสนสาหัส

   แม้จะแค้นหัวหน้าพวกเขาก็ยอมกลืนเลือด เพราะยังต้องพึ่งพาหัวหน้าคนนี้อยู่

อ้างอิง

• ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม 1 ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : ธนาเพรส, 2553. หน้า 6.