ภาษาอาหรับ

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

إِل (อิล) +‎ ـَاه (-อาฮ); จากภาษาเซมิติกดั้งเดิม *ʾil- with a vocative suffix ـَاه (-อาฮ) which is else only sporadically attested in Arabic but has left its trace in the -ā vocatives of أَب (อับ, father), أَخ (อัค, brother), حَم (ฮัม, father-in-law). Forms a root ء ل ه (อ-ล-ฮ).

รูปแบบอื่น

แก้ไข

การออกเสียง

แก้ไข

คำนาม

แก้ไข

إِلٰه (อิลาฮช. (พหูพจน์ آلِهَة (อาลิฮะ), เพศหญิง إِلَاهَة (อิลาฮะ) หรือ إِلٰهَة (อิลาฮะ))

  1. เทพ, เทวดา