איש

ภาษาฮีบรู

คำนาม

אִישׁ (อิย์ฌ) ช. (พหูพจน์ไม่ชี้เฉพาะ אֲנָשִׁים, สมาสเอกพจน์ אִישׁ־, สมาสพหูพจน์ אַנְשֵׁי־, คู่ศัพท์เพศหญิง אישה \ אִשָּׁה)

1. ผู้ชาย
2. สามี

การผันรูป

การผันรูปของ אִישׁ

พจน์	รูปโดดเดี่ยว		รูปประกอบคำสรรพนามแสดงเจ้าของ
	สถานะ	รูปผัน	บุรุษ	เอกพจน์		พหูพจน์
				เพศชาย	เพศหญิง	เพศชาย	เพศหญิง
เอกพจน์	ไม่ชี้เฉพาะ	אִישׁ	ที่หนึ่ง	אִישִׁי		אִישֵׁנוּ
	ชี้เฉพาะ	הָאִישׁ	ที่สอง	אִישְׁךָ	אִישֵׁךְ	אִישְׁכֶם	אִישְׁכֶן
	สมาส	אִישׁ־	ที่สาม	אִישׁוֹ	אִישָׁהּ	אִישָׁם	אִישָׁן
พหูพจน์	ไม่ชี้เฉพาะ	אֲנָשִׁים	ที่หนึ่ง	אנשיי \ אֲנָשַׁי		אֲנָשֵׁינוּ
	ชี้เฉพาะ	הָאֲנָשִׁים	ที่สอง	אֲנָשֶׁיךָ	אנשייך \ אֲנָשַׁיִךְ	אַנְשֵׁיכֶם	אַנְשֵׁיכֶן
	สมาส	אַנְשֵׁי־	ที่สาม	אֲנָשָׁיו	אֲנָשֶׁיהָ	אַנְשֵׁיהֶם	אַנְשֵׁיהֶן

คำพ้องความ

• (สามี): בעל (วฺอฺล)

ลูกคำ

• אישי (อยซย)
• אישיות (อยซยวต)

ดูเพิ่ม

• חבוב (หวฺววฺ)

คำสรรพนาม

אִישׁ (อิย์ฌ) ช.

1. (ทางการ, ในประโยคปฏิเสธ) คนทั่วไป, ใครก็ตาม