gaffel

ภาษาเดนมาร์ก

รากศัพท์

จากภาษาเยอรมันต่ำกลาง gaffel, gaffele, จากภาษาแซกซันเก่า gafala, จากภาษาอินโด-ยูโรเปียนดั้งเดิม *ghabolo (“ส้อม”). ร่วมเชื้อสายกับภาษาเยอรมัน Gabel.

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /ɡafəl/, [ˈɡ̊ɑfəl]

คำนาม

gaffel ร. (เอกพจน์ชี้เฉพาะ gaflen, or gaffelen, พหูพจน์ไม่ชี้เฉพาะ gafler)

1. ส้อม

การผันรูป

การผันรูปของ gaffel

เพศรวม	เอกพจน์		พหูพจน์
	ไม่ชี้เฉพาะ	ชี้เฉพาะ	ไม่ชี้เฉพาะ	ชี้เฉพาะ
กรรตุการก (nominative)	gaffel	gaflen gaffelen	gafler	gaflerne
สัมพันธการก (genitive)	gaffels	gaflens gaffelens	gaflers	gaflernes

อ่านเพิ่ม

• gaffel ในวิกิพีเดียภาษาเดนมาร์กวิกิพีเดีย ^da
• Gaffel (bestik) ในวิกิพีเดียภาษาเดนมาร์กวิกิพีเดีย ^da

ภาษานอร์เวย์แบบบุ๊กมอล

คำนาม

gaffel ช. (เอกพจน์ชี้เฉพาะ gaffelen, พหูพจน์ไม่ชี้เฉพาะ gafler, พหูพจน์ชี้เฉพาะ gaflene)

1. ส้อม

ลูกคำ

• gaffeltruck

ภาษานอร์เวย์แบบนือนอสก์

คำนาม

gaffel ช. (เอกพจน์ชี้เฉพาะ gaffelen, พหูพจน์ไม่ชี้เฉพาะ gaflar, พหูพจน์ชี้เฉพาะ gaflane)

1. ส้อม

ลูกคำ

• gaffeltruck

ภาษาสวีเดน

รากศัพท์

จากภาษาเยอรมันต่ำกลาง gaffel, gaffele, จากภาษาแซกซันเก่า gavala, gafila, จากภาษาเจอร์แมนิกดั้งเดิม *gabalō

คำนาม

gaffel ร.

1. ส้อม

การผันรูป

การผันรูปของ gaffel
	เอกพจน์		พหูพจน์
	Indefinite	Definite	Indefinite	Definite
กรรตุการก (nominativ)	gaffel	gaffeln	gafflar	gafflarna
สัมพันธการก (genitiv)	gaffels	gaffelns	gafflars	gafflarnas