druif

ภาษาดัตช์

รากศัพท์

สืบทอดจากเจอร์แมนิกดั้งเดิม *þrūbô (“grape”). เทียบกับเยอรมัน Traube.

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [drœy̯f]

• เสียง:

  (file)

คำนาม

druif ญ. หรือ ช. (พหูพจน์ druiven, ตัวบอกความเล็ก druifje ก.)

1. องุ่น

คำเกี่ยวข้อง

• druivenpit
• druivensap