ภาษาอังกฤษ แก้ไข

รากศัพท์ แก้ไข

จากภาษาละตินยุคกลาง accentuātus เป็นรูป past participle ของ accentuāre

การออกเสียง แก้ไข

คำกริยา แก้ไข

accentuate

  1. (สกรรมกริยา) ให้ความสำคัญหรือย้ำ

รูปกริยา แก้ไข

กริยาช่องที่ 1
(Infinitive)
กริยาช่องที่ 2
(Simple past)
กริยาช่องที่ 3
(Past participle)
กริยาในรูป -ing
(Present participle)
สรรพนามบุรุษที่ 3
(Third-person singular simple present)
accentuate accentuated accentuated accentuating accentuates

คำที่สัมพันธ์กัน แก้ไข