ภาษาคำเมือง แก้ไข

รากศัพท์ แก้ไข

ยืมมาจากภาษาไทย ส่วย, จากภาษาแต้จิ๋ว (suê3, ภาษี)[1]; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ສ່ວຍ (ส่วย), ภาษาไทลื้อ ᦉᦽᧈ (โส่ย)

คำนาม แก้ไข

ᩈ᩠ᩅ᩠᩵ᨿ (สว่ย)

  1. ส่วย

คำพ้องความ แก้ไข

อ้างอิง แก้ไข