ᩀ᩵ᩣ
ภาษาเขิน แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ʰɲaːᴮ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย อย่า, ภาษาคำเมือง ᩀ᩵ᩣ (ย่̱า), ภาษาลาว ຢ່າ (อย่า), ภาษาไทลื้อ ᦊᦱᧈ (หฺย่า), ภาษาไทดำ ꪑ꪿ꪱ (ญ่า), ภาษาไทใหญ่ ယႃႇ (ย่า), ภาษาไทใต้คง ᥕᥣᥱ (ย่า), ภาษาอาหม 𑜊𑜠 (ยะ) หรือ 𑜊𑜡 (ยา)
การออกเสียง แก้ไข
- (เชียงตุง) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /jaː˨˨/
คำกริยาวิเศษณ์ แก้ไข
ᩀ᩵ᩣ (ย่̱า)
ภาษาคำเมือง แก้ไข
รูปแบบอื่น แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ʰɲaːᴮ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย อย่า, ภาษาลาว ຢ່າ (อย่า), ภาษาไทลื้อ ᦊᦱᧈ (หฺย่า), ภาษาเขิน ᩀ᩵ᩣ (ย่̱า), ภาษาไทดำ ꪑ꪿ꪱ (ญ่า), ภาษาไทใหญ่ ယႃႇ (ย่า), ภาษาไทใต้คง ᥕᥣᥱ (ย่า), ภาษาอาหม 𑜊𑜠 (ยะ) หรือ 𑜊𑜡 (ยา)
การออกเสียง แก้ไข
- (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /jaː˨˩/
คำกริยาวิเศษณ์ แก้ไข
ᩀ᩵ᩣ (ย่̱า)