ᨸᩦ᩵
ภาษาเขิน
แก้ไขรากศัพท์
แก้ไขสืบทอดจากไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *piːᴮ¹; ร่วมเชื้อสายกับไทย ปี่, ลาว ປີ່ (ปี่), คำเมือง ᨸᩦ᩵ (ปี่), ไทลื้อ ᦔᦲᧈ (ปี่), ไทใหญ่ ပီႇ (ปี่), ไทดำ ꪜꪲ꪿ (ปิ่), ไทใต้คง ᥙᥤᥱ (ปี่), พ่าเก ပီ (ปี), อาหม 𑜆𑜣 (ปี)
การออกเสียง
แก้ไข- (เชียงตุง) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /piː˨˨/
- คำพ้องเสียง: ᨻᩦ᩵ (พี่) (ในถิ่นที่มีการออกเสียงอักษรคู่เหมือนกันเมื่อมีไม้หยัก)
คำนาม
แก้ไขᨸᩦ᩵ (ปี่)
ภาษาคำเมือง
แก้ไขรูปแบบอื่น
แก้ไข- (ถอดอักษรและถอดเสียง) ปี่
รากศัพท์
แก้ไขสืบทอดจากไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *piːᴮ¹; ร่วมเชื้อสายกับไทย ปี่, ลาว ປີ່ (ปี่), เขิน ᨸᩦ᩵ (ปี่), ไทลื้อ ᦔᦲᧈ (ปี่), ไทใหญ่ ပီႇ (ปี่), ไทดำ ꪜꪲ꪿ (ปิ่), ไทใต้คง ᥙᥤᥱ (ปี่), พ่าเก ပီ (ปี), อาหม 𑜆𑜣 (ปี)
การออกเสียง
แก้ไข- (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /pi˨/
คำนาม
แก้ไขᨸᩦ᩵ (ปี่)
ภาษาไทลื้อ
แก้ไขการออกเสียง
แก้ไข- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /piː˧˥/
คำนาม
แก้ไขᨸᩦ᩵ (ปี่)
- อีกรูปหนึ่งของ ᦔᦲᧈ (ปี่)