ᨸ᩠ᩅ᩠ᨿᨲ᩠ᩅᩫ

ภาษาคำเมือง

ᨸ᩠ᩅ᩠ᨿ (ปวย, “เปลือย”) +‎ ᨲ᩠ᩅᩫ (ตว็, “ตัว”)

ᨸ᩠ᩅ᩠ᨿᨲ᩠ᩅᩫ (ปวยตว็)

เปลือยกาย
ᩉ᩠ᨾᩪ᩵ᨴ᩵ᩤ᩠ᨶ ᩋᩪ᩶ᩅ᩵ᩤ ‘ᨡ᩶ᩣ ᩁ᩵ᩣᩴᩁ᩠ᩅ᩠ᨿ ᨠᩢ᩠ᨷ ᨾᩢ᩠᩵ᨦᨤᩢ᩠᩵ᨦ ᨷᩴ᩵ᨡᩣ᩠ᨯ ᩉᩖᩮᩬᩥᩋ ᩋᩉ᩠ᨿᩢᨦ ᩃᩮᩥ᩠ᨿ’ ᨲᩯ᩵ᩉ᩠ᨾᩪ᩵ᨴ᩵ᩤ᩠ᨶ ᨷᩴ᩵ᩁᩪ᩶ᩅ᩵ᩤ ᨲ᩠ᩅᩫ ᩉ᩠ᨾᩪ᩵ᨴ᩵ᩤ᩠ᨶ ᨶᩢ᩠᩶ᨶ ᩉ᩠ᨶ᩶ᩣ ᩈᩫᨾ᩠ᨽᩮᨩ ᩅᩮᨵᨶᩣ ᩉ᩠ᨶ᩶ᩣ ᩋᩥ᩠ᨶᨯᩪ ᨿᩣ᩠ᨠᨧᩫ᩠ᨶ ᨲᩣᨷᩬᨯ ᨠᩢ᩠ᨷᨸ᩠ᩅ᩠ᨿᨲ᩠ᩅᩫᩀᩪ᩵᪩ (วิวรณ์ 3:17)^[1]
หมู่ท่านอู้ว่า ‘ข้าร่าํรวยกับมั่งฅั่ง บํ่ขาดหเลอิออหยังเลิย’ แต่หมู่ท่านบํ่รู้ว่าตว็หมู่ท่านนั้นหน้าส็มเภชเวธนา หน้าอินดู ยากจ็น ตาบอด กับปวยตว็ยู่̱๚
พวกท่านพูดว่า ‘ข้าร่ำรวยกับมั่งคั่ง ไม่ขาดเหลืออะไรเลย’ แต่พวกท่านไม่รู้ว่าตัวพวกท่านนั้นน่าสมเพชเวทนา น่าเอ็นดู ยากจน ตาบอด กับเปลือยกายอยู่