ᦺᦀ

ภาษาไทลื้อ

รากศัพท์

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *ʔajᴬ; ร่วมเชื้อสายกับไทย ไอ, คำเมือง ᩋᩱ (ไอ), ลาว ໄອ (ไอ), ไทใหญ่ ဢႆ (ไอ), ไทใต้คง ᥟᥭ (อัย), อ่ายตน ဢႝ (อย์), อาหม 𑜒𑜩 (อย์), จ้วง ae, แสก ไอ๋

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /ʔaj˥/

คำกริยา

ᦺᦀ (ไอ) (อักษรไทธรรม ᩋᩱ, คำอาการนาม ᦂᦱᧃᦺᦀ)

1. ไอ (อาการ)

   ᦵᦙᦲᧈ ᦈᦱᧄ, ᦺᦀ ᦅᦸᧉ ᦺᦡᧉ ᦀᧁ ᦕᦱᧉᦵᦋᧆᦐᦱᧉ ᧞ ᦂᦡᦱᧆ ᦙᦸᧇ ᦷᦉᧇ ᦙᦸᧇ ᦡᧂ

   เมี่ จาม, ไอ ค้อ̂ ได้ เอา ผ้าเชดหฺน้า แหฺล กดาด มอ̂บ โสบ มอ̂บ ดัง

   เมื่อจาม, ไอก็เอาผ้าเช็ดหน้า และ กระดาษปิดปากปิดจมูก