ᦵᦕᧀᦶᦕᧈ

ภาษาไทลื้อ

รากศัพท์

ᦵᦕᧀ (เผิย, “เผย”) +‎ ᦶᦕᧈ (แผ่, “แพร่, แผ่”)

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /pʰɤj˥.pʰɛː˧˥/

คำกริยา

ᦵᦕᧀᦶᦕᧈ (เผิยแผ่) (คำอาการนาม ᦂᦱᧃᦵᦕᧀᦶᦕᧈ)

1. (สกรรม) ส่งเสริม, เผยแพร่, เผยแผ่