ยืมมาจากภาษาเขมร ចង់ (จง̍); ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຈົ່ງ (จ็่ง), ภาษาคำเมือง ᨧᩩ᩵ᨦ (จุ่ง), ภาษาไทย จง
ᦈᦳᧂᧈ (จุ่ง)