ၽဵင်ႇ (เผ่ง, “เท่า”) + ပဵင်း (เป๊ง, “เท่า, ราบ”)
ၽဵင်ႇပဵင်း • (เผ่งเป๊ง) (คำอาการนาม တၢင်းၽဵင်ႇပဵင်း)