ပိုင်ႈဢိင်

ภาษาไทใหญ่

รากศัพท์

ပိုင်ႈ (ปึ้ง, “พึ่ง”) +‎ ဢိင် (อิง, “อิง”)

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /pɯŋ˧˧˨.ʔiŋ˨˦/
• คำอ่านภาษาไทย (ประมาณ): /ป̄ืง.อ๋ิง/
• สัมผัส: -iŋ

คำกริยา

ပိုင်ႈဢိင် • (ปึ้งอิง) (คำอาการนาม လွင်ႈပိုင်ႈဢိင်)

1. (สกรรม) พึ่งพิง, พึ่งพา

   ပိုင်ႈဢိင်တူဝ်ၸဝ်ႈၵဝ်ႇ

   ปึ้งอิงตูวจ้วก่ว

   พึ่งพาตนเอง