ภาษาไทใหญ่

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

တူဝ် (ตูว, ตัว) +‎ ၵဝ်ႇ (ก่ว, เก่า); ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᨲ᩠ᩅᩫᨠᩮᩢ᩵ᩣ (ตว็เกั่า)

การออกเสียง

แก้ไข

คำสรรพนาม

แก้ไข

တူဝ်ၵဝ်ႇ (ตูวก่ว)

  1. ตัวเอง, ตนเอง

คำพ้องความ

แก้ไข