တူဝ်ၵဝ်ႇ
ภาษาไทใหญ่ แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
တူဝ် (ตูว, “ตัว”) + ၵဝ်ႇ (ก่ว, “เก่า”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨲ᩠ᩅᩫᨠᩮᩢ᩵ᩣ (ตว็เกั่า)
การออกเสียง แก้ไข
- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /toː˨˦.kaw˩/
- คำอ่านภาษาไทย (ประมาณ): /ต๋+โ-.ก่+เ-า/
- สัมผัส: -aw
คำสรรพนาม แก้ไข
တူဝ်ၵဝ်ႇ • (ตูวก่ว)
คำพ้องความ แก้ไข
ตัวเอง
|