ຫຸບ

ดูเพิ่ม: ຫັບ, ຫີບ, และ ຫູບ

ภาษาลาว

รากศัพท์

ร่วมเชื้อสายกับไทย หุบ, คำเมือง ᩉᩩᨷ (หุบ), เขิน ᩉᩪᨷ (หูบ), ไทลื้อ ᦠᦳᧇ (หุบ), ไทดำ ꪬꪴꪚ (หุบ), ไทขาว ꪬꪴꪚ, ไทใหญ่ ႁုပ်ႇ (หุ่ป)

การออกเสียง

• (เวียงจันทน์) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [hup̚˧˥]
• (หลวงพระบาง) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [hup̚˩˨]
• การแบ่งพยางค์: ຫຸບ
• สัมผัส: -up̚

คำกริยา

ຫຸບ • (หุบ) (คำอาการนาม ການຫຸບ)

1. (สกรรม) หุบ
2. (สกรรม) งับ (อ้าและหุบปากโดยเร็วเมื่อกัดหรือคาบ)

ลูกคำ

(หุบ):

• ຫຸບເຂົາ (หุบเข็า)
• ຫຸບປາກ (หุบปาก)
• ຫຸບຜາ (หุบผา)