ລູບ

ดูเพิ่ม: ລັບ, ລິບ, ລີບ, ລຶບ, ລືບ, และ ລົບ

ภาษาลาว

รากศัพท์

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *C̬.luːpᴰ; ร่วมเชื้อสายกับไทย ลูบ, คำเมือง ᩃᩪᨷ (ลูบ), เขิน ᩃ᩠ᨷᩪ (ล‍บู), ไทลื้อ ᦟᦳᧇ (ลุบ), ไทดำ ꪩꪴꪚ (ลุบ), ไทขาว ꪩꪴꪚ, ไทใหญ่ လုပ်ႈ (ลุ้ป), อาหม 𑜎𑜤𑜆𑜫 (ลุป์)

การออกเสียง

• (เวียงจันทน์) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [luːp̚˥˨]
• (หลวงพระบาง) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [luːp̚˧˦]
• การแบ่งพยางค์: ລູບ
• สัมผัส: -uːp̚

คำกริยา

ລູບ • (ลูบ) (คำอาการนาม ການລູບ)

1. (สกรรม) ลูบ