ລູກອ່ອນ

ภาษาลาว

รากศัพท์

ລູກ (ลูก, “ลูก”) +‎ ອ່ອນ (อ่อน, “อ่อน”)

การออกเสียง

• (เวียงจันทน์) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /luːk˥˩.ʔɔːn˧/

คำนาม

ລູກອ່ອນ • (ลูกอ่อน)

1. เด็กแรกเกิด, ทารก
2. ตัวอ่อน, เอ็มบริโอ