ຊ່າງຝີມື

ภาษาลาว

รากศัพท์

ຊ່າງ (ซ่าง, “ช่าง”) +‎ ຝີມື (ฝีมื, “ฝีมือ”)

การออกเสียง

• (เวียงจันทน์) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [saːŋ˧.fiː˩(˧).mɯː˧˥]
• (หลวงพระบาง) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [saːŋ˧˨.fiː˥˧˧.mɯː˩˨]
• การแบ่งพยางค์: ຊ່າງ-ຝີ-ມື
• สัมผัส: -ɯː

คำนาม

ຊ່າງຝີມື • (ซ่างฝีมื)

1. ช่างฝีมือ