เตี่ย

ดูเพิ่ม: เตย, เตีย, และ เตี้ย

ภาษาไทย

ยืมมาจากภาษาแต้จิ๋ว 爹／爹 (dia1, “พ่อ”)^[1]; ร่วมเชื้อสายกับภาษาเขมร ទៀ (เทีย)

การแบ่งพยางค์		เตี่ย
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	dtìia
	ราชบัณฑิตยสภา	tia
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/tia̯˨˩/^{(สัมผัส)}

เตี่ย

↑ Joanna Rose McFarland (2021), chapter Chapter 3: Language Contact and Lexical Changes in Khmer and Teochew in Cambodia and Beyond, in Chia, Caroline; Hoogervorst, Tom, editors, Sinophone Southeast Asia: Sinitic Voices across the Southern Seas (Chinese Overseas: History, Literature, and Society; 20 [Open Access])‎^[1], Brill, →ISBN, page 104