ภาษาไทย

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

ร่วมเชื้อสายกับลาว ຄຽນ (คย̂น), คำเมือง ᨤ᩠ᨿᩁ (ฅยร), เขิน ᨤ᩠ᨿᩁ (ฅยร), ไทลื้อ ᦵᦆᧃ (เฅน), ไทใหญ่ ၶဵၼ်း (เข๊น)

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์เคียน
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงkiian
ราชบัณฑิตยสภาkhian
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kʰia̯n˧/(สัมผัส)
คำพ้องเสียงเคียร

คำกริยา

แก้ไข

เคียน (คำอาการนาม การเคียน)

  1. (สกรรม) พัน, คาด
    เคียนหัวด้วยผ้าสีอ่อน

ภาษาคำเมือง

แก้ไข

คำกริยา

แก้ไข

เคียน (คำอาการนาม ก๋ารเคียน หรือ ก๋านเคียน)

  1. อีกรูปหนึ่งของ ᨤ᩠ᨿᩁ (ฅยร)