ดูเพิ่ม: เกก

ภาษาไทย แก้ไข

รากศัพท์ แก้ไข

ยืมมาจากฮกเกี้ยน (kek) หรือภาษาแต้จิ๋ว (gêg4)[1]

การออกเสียง แก้ไข

การแบ่งพยางค์
{ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น}
เก็๊ก
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงgék
ราชบัณฑิตยสภาkek
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kek̚˦˥/(สัมผัส)

คำกริยา แก้ไข

เก๊ก (คำอาการนาม การเก๊ก หรือ ความเก๊ก)

  1. (ภาษาปาก, สแลง, ล้าสมัย) ขับไล่
  2. (ภาษาปาก, สแลง) วางท่า, วางมาด[2]
    ปรกติก็เห็นวางมาดหล่อ แต่พอเมาเข้าไปก็ลืมเก๊ก

คำประสม แก้ไข

อ้างอิง แก้ไข

  1. Notes on Modern Chinese Loanwords in Thai
  2. ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม 1 ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : ธนาเพรส, 2553. หน้า 14.