เก๊ก
ดูเพิ่ม: เกก
ภาษาไทย
แก้ไขรากศัพท์
แก้ไขยืมมาจากฮกเกี้ยน 革 (kek) หรือแต้จิ๋ว 革 (gêg4)[1]
การออกเสียง
แก้ไขการแบ่งพยางค์ {ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น} | เก็๊ก | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gék |
ราชบัณฑิตยสภา | kek | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kek̚˦˥/(สัมผัส) |
คำกริยา
แก้ไขเก๊ก (คำอาการนาม การเก๊ก หรือ ความเก๊ก)
- (ภาษาปาก, สแลง, ล้าสมัย) ขับไล่
- (ภาษาปาก, สแลง) วางท่า, วางมาด[2]
- ปรกติก็เห็นวางมาดหล่อ แต่พอเมาเข้าไปก็ลืมเก๊ก
ลูกคำ
แก้ไขอ้างอิง
แก้ไข- ↑ Notes on Modern Chinese Loanwords in Thai
- ↑ ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม 1 ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : ธนาเพรส, 2553. หน้า 14.