ฮ่อ
ภาษาไทย แก้ไข
การออกเสียง แก้ไข
การแบ่งพยางค์ | ฮ่อ | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | hɔ̂ɔ |
ราชบัณฑิตยสภา | ho | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /hɔː˥˩/(สัมผัส) |
รากศัพท์ 1 แก้ไข
ไม่ทราบแน่ชัด เป็นไปได้ว่ามาจาก:
- ฮกเกี้ยน 河 (hô, “แม่น้ำ”), จาก 河蠻 (“คนเถื่อนแถบแม่น้ำ”) หรือ 西洱河蠻 (“คนเถื่อนแถบแม่น้ำรูปหูฝั่งตะวันตก”)
- ฮกเกี้ยน 胡 (hô͘, “คนเถื่อน”)
- ฮกเกี้ยน 華 (hôa, “จีน”)
ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຫໍ້ (หํ้), ภาษาคำเมือง ᩉᩬᩴ᩶ (หอํ้), ภาษาเขิน ᩉ᩷᩶, ภาษาไทลื้อ ᦠᦸᧉ (ห้อ̂)
คำนาม แก้ไข
ฮ่อ
- ชาวจีนพวกหนึ่ง มีถิ่นฐานเดิมอยู่ทางตอนใต้ของประเทศจีน แถบมณฑลยูนนาน
รากศัพท์ 2 แก้ไข
คำนาม แก้ไข
ฮ่อ