ดูเพิ่ม: อธิ

ภาษาบาลี

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

อิม +‎ (อัพยย, แทนสัตตมีวิภัตติ); จากสันสกฤตพระเวท इध (อิธ), จากภาษาสันสกฤต इह (อิห), จากภาษาอินโด-อารยันดั้งเดิม *Hidʰá, จากภาษาอินโด-อิเรเนียนดั้งเดิม *Hidʰá, จากภาษาอินโด-ยูโรเปียนดั้งเดิม *h₁i-dʰe- (here).[1] Compare ภาษาบาลี idha, ภาษาอเวสตะ 𐬌𐬛𐬁 (อิดา), 𐬌𐬜𐬀 (อิธะ).

The form ihá was generalized in Vedic to conform with other place-based adverbs ending in -ห, whereas the Middle Indo-Aryan languages generalized -ธ.

รูปแบบอื่น

แก้ไข

นิบาต

แก้ไข

อิธ

  1. ใน...นี้

คำกริยาวิเศษณ์

แก้ไข

อิธ

  1. ที่นี่

คำสรรพนาม

แก้ไข

อิธ

  1. (อิธ/อิมสฺมิํ/อิมมฺหิ ฐานสฺมิํ) อธิกรณการก เอกพจน์ของ อิม

คำคุณศัพท์

แก้ไข

อิธ

  1. อธิกรณการก เอกพจน์ของ อิม = อิมสฺมิํ, อิมมฺหิ, [[..]] (อิตถีลิงค์)
  1. Lubotsky, Alexander (2011) The Indo-Aryan Inherited Lexicon (in progress) (Indo-European Etymological Dictionary Project), Leiden University