อิธ
ดูเพิ่ม: อธิ
ภาษาบาลี
แก้ไขรากศัพท์
แก้ไขอิม + ธ (“อัพยย, แทนสัตตมีวิภัตติ”); จากสันสกฤตพระเวท इध (อิธ), จากสันสกฤต इह (อิห), จากอินโด-อารยันดั้งเดิม *Hidʰá, จากอินโด-อิเรเนียนดั้งเดิม *Hidʰá, จากอินโด-ยูโรเปียนดั้งเดิม *h₁i-dʰe- (“here”).[1] Compare บาลี idha, อเวสตะ 𐬌𐬛𐬁 (อิดา), 𐬌𐬜𐬀 (อิธะ).
The form ihá was generalized in Vedic to conform with other place-based adverbs ending in -ห, whereas the Middle Indo-Aryan languages generalized -ธ.
รูปแบบอื่น
แก้ไขเขียนด้วยอักษรอื่น
นิบาต
แก้ไขอิธ
- ใน...นี้
คำกริยาวิเศษณ์
แก้ไขอิธ
- ที่นี่
คำสรรพนาม
แก้ไขอิธ
- (อิธ/อิมสฺมิํ/อิมมฺหิ ฐานสฺมิํ) อธิกรณการก เอกพจน์ของ อิม
คำคุณศัพท์
แก้ไขอิธ
- อธิกรณการก เอกพจน์ของ อิม = อิมสฺมิํ, อิมมฺหิ, [[..]] (อิตถีลิงค์)
- ↑ Lubotsky, Alexander (2011) The Indo-Aryan Inherited Lexicon (in progress) (Indo-European Etymological Dictionary Project), Leiden University