อับดุลเลาะ

ภาษาไทย

ยืมมาจากภาษาอาหรับ عَبْدُ ٱللّٰه (อับดุ ลลาฮ, “ทาสของพระเจ้า”), จาก عَبْد (อับด, “ทาส”) + اللّٰه (อัลลาฮ, “พระเจ้า”)

การแบ่งพยางค์		อับ-ดุน-เลาะ	อับ-ดุน-เหฺลาะ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	àp-dun-lɔ́	àp-dun-lɔ̀
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ราชบัณฑิตยสภา	ap-dun-lo	ap-dun-lo
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/ʔap̚˨˩.dun˧.lɔʔ˦˥/^{(สัมผัส)}	/ʔap̚˨˩.dun˧.lɔʔ˨˩/^{(สัมผัส)}

อับดุลเลาะ