สุบิน

ภาษาไทย

ยืมมาจากบาลี สุปิน (“หลับ”)

การแบ่งพยางค์		สุ-บิน
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	sù-bin
	ราชบัณฑิตยสภา	su-bin
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/su˨˩.bin˧/^{(สัมผัส)}

สุบิน

ราชาศัพท์ว่า พระสุบิน ถ้าเป็นกริยา ใช้ว่า ทรงพระสุบิน