สุบิน
ภาษาไทย แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
ยืมมาจากภาษาบาลี สุปิน (“หลับ”)
การออกเสียง แก้ไข
| การแบ่งพยางค์ | สุ-บิน | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | sù-bin |
| ราชบัณฑิตยสภา | su-bin | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /su˨˩.bin˧/(สัมผัส) | |
คำนาม แก้ไข
สุบิน
การใช้ แก้ไข
ราชาศัพท์ว่า พระสุบิน ถ้าเป็นกริยา ใช้ว่า ทรงพระสุบิน