ดูเพิ่ม: สามัคคี

ภาษาบาลี

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

สามคฺค +‎ อี หรือ สมคฺค +‎ (แทนศัพท์ ภาว) +‎ อี; สามคฺคี เป็นภาวตัทธิต

รูปแบบอื่น

แก้ไข

คำนาม

แก้ไข

สามคฺคี ญ.

  1. ความเป็นแห่งคนพร้อมเพรียง

การผันรูป

แก้ไข