ภาษาไทย แก้ไข

รากศัพท์ แก้ไข

ยืมมาจากภาษาบาลี สพฺเพ (ทั้งหลาย), จากสพฺพ + (เหระ เป็นคำสร้อย)

การออกเสียง แก้ไข

การแบ่งพยางค์สับ-เพ-เห-ระ
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงsàp-pee-hěe-rá
ราชบัณฑิตยสภาsap-phe-he-ra
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/sap̚˨˩.pʰeː˧.heː˩˩˦.raʔ˦˥/(สัมผัส)

คำกริยาวิเศษณ์ แก้ไข

สัพเพเหระ

  1. (ภาษาปาก) ไม่เป็นชิ้นเป็นอัน, ไม่ใช่สิ่งสำคัญ
    ของสัพเพเหระ
    เรื่องสัพเพเหระไม่มีประโยชน์