ภาษาไทย

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

ยืมมาจากบาลี สํเวชน, จากสันสกฤต संवेजन् (สํเวชนฺ); ร่วมรากกับ สมเพช

การออกเสียง

แก้ไข

คำกริยา

แก้ไข

สังเวช (คำอาการนาม การสังเวช หรือ ความสังเวช)

  1. รู้สึกเศร้าสลดหดหู่ต่อผู้ที่ได้รับทุกขเวทนา หรือต้องตายไป หรือต่อผู้ที่ตนเคารพนับถือซึ่งประพฤติตนไม่เหมาะสม เป็นต้น
    เห็นผู้คนประสบอุบัติเหตุเครื่องบินตกแล้วสังเวช