ภาษาไทย

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

ยืมมาจากภาษาบาลี สํเวชน, จากภาษาสันสกฤต संवेजन् (สํเวชนฺ); ร่วมรากกับ สมเพช

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์สัง-เวด
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงsǎng-wêet
ราชบัณฑิตยสภาsang-wet
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/saŋ˩˩˦.weːt̚˥˩/(สัมผัส)

คำกริยา

แก้ไข

สังเวช (คำอาการนาม การสังเวช หรือ ความสังเวช)

  1. รู้สึกเศร้าสลดหดหู่ต่อผู้ที่ได้รับทุกขเวทนา หรือต้องตายไป หรือต่อผู้ที่ตนเคารพนับถือซึ่งประพฤติตนไม่เหมาะสม เป็นต้น
    เห็นผู้คนประสบอุบัติเหตุเครื่องบินตกแล้วสังเวช