วีณา
ภาษาไทย แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
ยืมมาจากภาษาสันสกฤต वीणा (วีณา) หรือภาษาบาลี วีณา; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨻᩥ᩠ᨱ (พิณ), ᩅᩦᨱᩣ (วีณา), ภาษาลาว ພິນ (พิน), ວີນາ (วีนา), ภาษาเขมร ពិណ (พิณ)
การออกเสียง แก้ไข
| การแบ่งพยางค์ | วี-นา | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | wii-naa |
| ราชบัณฑิตยสภา | wi-na | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /wiː˧.naː˧/(สัมผัส) | |
คำนาม แก้ไข
วีณา
- (เครื่องดนตรี) อีกรูปหนึ่งของ พิณ
ภาษาบาลี แก้ไข
รูปแบบอื่น แก้ไข
เขียนด้วยอักษรอื่น
รากศัพท์ แก้ไข
สืบทอดจากภาษาสันสกฤต वीणा (วีณา)
คำนาม แก้ไข
วีณา ญ.
การผันรูป แก้ไข
ตารางการผันรูปของ "วีณา" (เพศหญิง)
| การก \ พจน์ | เอกพจน์ | พหูพจน์ |
|---|---|---|
| กรรตุการก (ปฐมา) | วีณา | วีณาโย หรือ วีณา |
| กรรมการก (ทุติยา) | วีณํ | วีณาโย หรือ วีณา |
| กรณการก (ตติยา) | วีณาย | วีณาหิ หรือ วีณาภิ |
| สัมปทานการก (จตุตถี) | วีณาย | วีณานํ |
| อปาทานการก (ปัญจมี) | วีณาย | วีณาหิ หรือ วีณาภิ |
| สัมพันธการก (ฉัฏฐี) | วีณาย | วีณานํ |
| อธิกรณการก (สัตตมี) | วีณาย หรือ วีณายํ | วีณาสุ |
| สัมโพธนการก (อาลปนะ) | วีเณ | วีณาโย หรือ วีณา |