วิสา

ดูเพิ่ม: วสา

ภาษาไทย

ยืมมาจากภาษาบาลี วิส (“พิษ”); เทียบภาษาสันสกฤต विष (วิษ, “พิษ”)

การแบ่งพยางค์		วิ-สา
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	wí-sǎa
	ราชบัณฑิตยสภา	wi-sa
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/wi˦˥.saː˩˩˦/^{(สัมผัส)}

วิสา