ฟาน
ภาษาไทย
แก้ไขรากศัพท์
แก้ไขสืบทอดจากไทดั้งเดิม *waːlᴬ; ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᨼᩣ᩠ᨶ (ฟาน), ลาว ຟານ (ฟาน), ไทลื้อ ᦝᦱᧃ (ฟาน), ไทดำ ꪡꪱꪙ (ฟาน), ไทใหญ่ ၽၢၼ်း (ผ๊าน) หรือ ၾၢၼ်း (ฝ๊าน), ไทใต้คง ᥜᥣᥢᥰ (ฝ๊าน), อ่ายตน ၸꩫ် (ผน์)，จ้วงแบบจั่วเจียง fanz หรือ nanx， จ้วง duz fanz หรือ du ging
การออกเสียง
แก้ไข| การแบ่งพยางค์ | ฟาน | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | faan |
| ราชบัณฑิตยสภา | fan | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /faːn˧/(สัมผัส) | |
คำนาม
แก้ไขฟาน
- (โบราณ) เก้ง
- เก้งชนิด Muntiacus muntjak, อีเก้ง ก็เรียก
ภาษาคำเมือง
แก้ไขคำนาม
แก้ไขฟาน (คำลักษณนาม ตั๋ว)
- อีกรูปหนึ่งของ ᨼᩣ᩠ᨶ (ฟาน)