ฟาน
ภาษาไทย
แก้ไขรากศัพท์
แก้ไขสืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *waːlᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨼᩣ᩠ᨶ (ฟาน), ภาษาลาว ຟານ (ฟาน), ภาษาไทลื้อ ᦝᦱᧃ (ฟาน), ภาษาไทดำ ꪡꪱꪙ (ฟาน), ภาษาไทใหญ่ ၽၢၼ်း (ผ๊าน) หรือ ၾၢၼ်း (ฝ๊าน), ภาษาไทใต้คง ᥜᥣᥢᥰ (ฝ๊าน), ภาษาอ่ายตน ၸꩫ် (ผน์)，ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง fanz หรือ nanx， ภาษาจ้วง duz fanz หรือ du ging
การออกเสียง
แก้ไข| การแบ่งพยางค์ | ฟาน | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | faan |
| ราชบัณฑิตยสภา | fan | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /faːn˧/(สัมผัส) | |
คำนาม
แก้ไขฟาน
- (โบราณ) เก้ง
- เก้งชนิด Muntiacus muntjak, อีเก้ง ก็เรียก
ภาษาคำเมือง
แก้ไขคำนาม
แก้ไขฟาน (คำลักษณนาม ตั๋ว)
- อีกรูปหนึ่งของ ᨼᩣ᩠ᨶ (ฟาน)