วินิจฉัย

ดูเพิ่ม: วินิจฺฉย

ภาษาไทย

รากศัพท์

ยืมมาจากภาษาบาลี วินิจฺฉย; เทียบภาษาสันสกฤต विनिश्चय (วินิศฺจย)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		วิ-นิด-ไฉ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	wí-nít-chǎi
	ราชบัณฑิตยสภา	wi-nit-chai
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/wi˦˥.nit̚˦˥.t͡ɕʰaj˩˩˦/(สัมผัส)

คำกริยา

วินิจฉัย (คำอาการนาม การวินิจฉัย)

1. (ทั่วไป, ราชาศัพท์, ภาษาหนังสือ) ตัดสิน, ชี้ขาด

   เรื่องนี้วินิจฉัยได้ 2 ทาง

2. ไตร่ตรอง, ใคร่ครวญ

   คณะกรรมการขอเลื่อนเวลาออกไปอีกเพื่อวินิจฉัยปัญหาให้รอบคอบยิ่งขึ้น

คำนาม

วินิจฉัย

1. (ทั่วไป, ราชาศัพท์, ภาษาหนังสือ) คำตัดสิน, คำชี้ขาด

การใช้

ราชาศัพท์ คำนามใช้ว่า (คำ)วินิจฉัย (ใช้แก่คนทั่วไปก็ได้) พระวินิจฉัย พระราชวินิจฉัย หรือ พระบรมราชวินิจฉัย, คำกริยาใช้ว่า ทรงวินิจฉัย ทรงพระวินิจฉัย หรือ ทรงพระราชวินิจฉัย

คำพ้องความ

• พินิศจัย