บึกบึน
ภาษาไทย
แก้ไขรากศัพท์
แก้ไขบึก + (บึน เป็นคำสร้อย)
การออกเสียง
แก้ไข| การแบ่งพยางค์ | บึก-บึน | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | bʉ̀k-bʉn |
| ราชบัณฑิตยสภา | buek-buen | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /bɯk̚˨˩.bɯn˧/(สัมผัส) | |
คำกริยา
แก้ไขบึกบึน
คำคุณศัพท์
แก้ไขบึกบึน (คำอาการนาม ความบึกบึน)
- ล่ำสัน
- รูปร่างบึกบึน