ทุคตะ
ภาษาไทยแก้ไข
รากศัพท์แก้ไข
จากภาษาบาลี ทุคฺคต (“ถึงความยากแค้น”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨴᩩᨣ᩠ᨣᨲ (ทุคคต), ภาษาเขิน ᨴᩩᨣ᩠ᨣᨲ (ทุคคต), ภาษาไทลื้อ ᦷᦑᧅᦅᦎ (โทกคต) หรือ ᦷᦑᧅᦃᦎ (โทกฃต)
การออกเสียงแก้ไข
การแบ่งพยางค์ | ทุก-คะ-ตะ | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | túk-ká-dtà |
ราชบัณฑิตยสภา | thuk-kha-ta | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /tʰuk̚˦˥.kʰa˦˥.taʔ˨˩/(สัมผัส) |
คำคุณศัพท์แก้ไข
ทุคตะ
- (ภาษาหนังสือ) ลำบาก, ยากจน, เข็ญใจ