ง่อยเปลี้ยเสียขา

ภาษาไทย แก้ไข

การออกเสียง แก้ไข

การแบ่งพยางค์
{ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น}
ง็่อย-เปฺลี้ย-เสีย-ขา
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงngɔ̂i-bplîia-sǐia-kǎa
ราชบัณฑิตยสภาngoi-plia-sia-kha
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/ŋɔj˥˩.plia̯˥˩.sia̯˩˩˦.kʰaː˩˩˦/(สัมผัส)

คำคุณศัพท์ แก้ไข

ง่อยเปลี้ยเสียขา (คำอาการนาม ความง่อยเปลี้ยเสียขา)

  1. (สำนวน) มีร่างกายพิการจนเดินไม่ได้อย่างปกติ