ก๊อป
ภาษาไทย แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
ตัดทอนจาก ก๊อปปี้, จากภาษาอังกฤษ copy (“ลอก, คัดลอก, เลียนแบบ”)
การออกเสียง แก้ไข
การแบ่งพยางค์ {ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น} | ก็๊อบ | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gɔ́p |
ราชบัณฑิตยสภา | kop | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kɔp̚˦˥/(สัมผัส) |
คำกริยา แก้ไข
ก๊อป (คำอาการนาม การก๊อป)
คำพ้องความ แก้ไข
อ้างอิง แก้ไข
- ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม 1 ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : ธนาเพรส, 2553. หน้า 7.