ภาษาไทย

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

ยืมมาจากแต้จิ๋ว 奸臣 (gang1 cing5, อำมาตย์ทุจริต/ทรยศ)

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์กัง-ฉิน
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงgang-chǐn
ราชบัณฑิตยสภาkang-chin
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kaŋ˧.t͡ɕʰin˩˩˦/(สัมผัส)

คำคุณศัพท์

แก้ไข

กังฉิน (คำอาการนาม ความกังฉิน)

  1. คดโกง, ไม่ซื่อตรง

คำตรงข้าม

แก้ไข

คำแปลภาษาอื่น

แก้ไข