ภาษาไทย

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

ยืมมาจากบาลี กกฺขฬ (แข็ง, กระด้าง); เทียบสันสกฤต कक्खट (กกฺขฏ, แข็ง, กระด้าง)

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์กัก-ขะ-หฺละ
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงgàk-kà-là
ราชบัณฑิตยสภาkak-kha-la
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kak̚˨˩.kʰa˨˩.laʔ˨˩/(สัมผัส)

คำคุณศัพท์

แก้ไข

กักขฬะ

  1. (บางครั้ง ดูหมิ่น หรือ คุกคาม) หยาบคาย, หยาบช้า, ป่าเถื่อน, ถ่อย