กรรมวาจก

ภาษาไทย

การแบ่งพยางค์		กำ-มะ-วา-จก
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	gam-má-waa-jòk
	ราชบัณฑิตยสภา	kam-ma-wa-chok
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/kam˧.ma˦˥.waː˧.t͡ɕok̚˨˩/^{(สัมผัส)}

กรรมวาจก

(ไวยากรณ์) ระเบียบของกริยาที่บอกว่าประธานเป็นกรรมการกหรือผู้ถูกทำ, กริยาของประโยคที่แสดงว่าประธานทำหน้าที่เป็นกรรมการก คือ ผู้ถูกทำ, กริยาของประโยคกรรมต้องใช้สกรรมกริยา คือ กริยาที่ต้องมีกรรมรับ, บางทีก็มีกริยานุเคราะห์ “ถูก” นำ และใช้หมายไปในทางไม่ดี เช่น เด็กถูกตี ถูกตี เป็นกริยา กรรมวาจก เด็กเป็นกรรมการก แต่บางทีก็ไม่ปรากฏกริยานุเคราะห์ “ถูก” เช่น หนังสือเล่มนี้แต่งดีมาก